Vermetus

Robacznik

Vermetus
Daudin, 1800
Muszla Vermetus sp. z osadów plioceńskich na Cyprze
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	mięczaki
Gromada	ślimaki
Podgromada	Caenogastropoda
Rząd	Littorinimorpha
Nadrodzina	Vermetoidea
Rodzina	Vermetidae
Rodzaj	robacznik
Typ nomenklatoryczny
Vermetus adansonii Daudin, 1800[1]
Gatunki
25 gatunków (w tym 8 wymarłych) – zobacz opis w tekście
Multimedia w Wikimedia Commons

Vermetus, w języku polskim robacznik – rodzaj morskich ślimaków z rodziny Vermetidae, charakteryzujących się niezwykłym wyglądem i obyczajami. Młode robaczniki nie różnią się od innych ślimaków – są zwierzętami wolnożyjącymi i mają stożkowatą, spiralną muszlę. Wkrótce jednak przytwierdzają się do podłoża za pomocą wapiennej wydzieliny, zmieniając tryb życia na osiadły. Budowana od tego momentu część muszli przyjmuje postać nieregularnie powyginanej rurki, tak podobnej do domków wieloszczetów osiadłych, że w przypadku skamieniałości niejednokrotnie nie jest możliwa identyfikacja budowniczego schronienia. Długość muszli wynosi do 10 cm^[2].

Podobnie oryginalny jest sposób zdobywania pożywienia przez robacznika – wytwarza on rodzaj sieci z osiągających nawet 30 cm długości pasm śluzu, produkowanego przez znajdujące się na nodze gruczoły. Do sieci tej przylepia się zarówno drobny plankton, jak i detrytus. Następnie jest ona zgarniana przez łowcę i zjadana wraz z „połowem”^[2].

Miejscem występowania robaczników są przybrzeżne wody wszystkich mórz oprócz stref okołopolarnych^[2]. Do rodziny Vermetidae należy również kilka innych, podobnie wyglądających rodzajów ślimaków^[3].

Gatunki

Do rodzaju należą następujące gatunki^[1]:

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Zdjęcie robacznika