Władysław Sierhiejewicz
 | |
| ułan | |
| Data i miejsce urodzenia | 22 grudnia 1884 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 29 czerwca 1915 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1914–1915 |
| Formacja | Legiony Polskie |
| Jednostki | 2 szwadron kawalerii |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   | |
Władysław Sierhiejewicz, także Ścibor-Sierhiejewicz (ur. 22 grudnia 1884 w Krakowie, zm. 29 czerwca 1915 w Czerkasach) – ułan Legionów Polskich, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się 22 grudnia 1884 w Krakowie, w rodzinie obywatelsko-ziemiańskiej Feliksa i Ludomiły z Maślańców[1][2][3]. Absolwent c. k. Gimnazjum III w Krakowie[2]. 25 września 1905 zdał maturę jako ekstern[2]. Następnie studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od sierpnia 1914 ochotnik w Legionach Polskich, żołnierz III plutonu 2 szwadronu kawalerii, podległego II Brygadzie Legionów Polskich, w którym walczył podczas I wojny światowej. Brał udział w walkach m.in. pod Toczką, Ekermozo, Łopuszną i Dobronowcami[3].
Szczególnie odznaczył się podczas szarży pod Rokitną „ /13 VI 1915/ ciężko ranny, został wzięty do niewoli rosyjskiej”[3]. Za udział w tej bitwie otrzymał Order Virtuti Militari.
Zmarł 29 czerwca 1915 w Czerkasach, w następstwie odniesionych ran i tam został pochowany[4][3]. Był kawalerem, dzieci nie miał[5][3].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 6010 – pośmiertnie 17 maja 1922[6][3][7]
- Krzyż Niepodległości – pośmiertnie[3]
- Krzyż Walecznych[4][3]
Przypisy
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ a b c Żołnierze Niepodległości : Sierhiejewicz Sierhiejewicz-Ścibor Ścibor-Sierhiejewicz Władysław Hipolit. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2023-07-04].
- ↑ a b c d e f g h Polak (red.) 1993 ↓, s. 189.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 3.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 2.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 stycznia 1923, s. 34.
- ↑ Mniszek i Rudnicki 1929 ↓, s. 37.
Bibliografia
- Sierhiejewicz Władysław. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.53-4443 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-07-04].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Adam Mniszek, Klemens Rudnicki: Zarys historji wojennej 2-go Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
