Wazokonstrykcja

Ten artykuł od 2008-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Wazokonstrykcja – termin oznaczający skurcz mięśni gładkich w ścianie naczyń krwionośnych, czyli zwężenie światła naczyń. Konsekwencją jest zwiększenie ciśnienia krwi. Tego rodzaju reakcja pojawia się pod wpływem wielu różnorakich czynników, zarówno pochodzenia endogennego (hormon wazopresyna), jak i egzogennego (stres).^{[potrzebny przypis]}

Zjawisko wazokonstrykcji wykorzystuje się w praktyce klinicznej do podniesienia ciśnienia tętniczego lub zmniejszenia miejscowego przepływu krwi.

Skurcz naczyń krwionośnych zewnętrznych powłok organizmu jest również typową reakcją zwierząt stałocieplnych na zimno. Pozwala on zredukować utratę ciepła przez skórę.

Stale podniesione ciśnienie krwi (czyli nadciśnienie tętnicze) jest zjawiskiem patologicznym i może być konsekwencją nadmiernej wrażliwości ścian naczyń krwionośnych na czynniki stymulujące wazokonstrykcję.

Przykłady substancji powodujących wazokonstrykcję

• adrenalina i inne aminy katecholowe
• kofeina
• efedryna i pseudoefedryna
• tromboksany

Zobacz też

• wazodylatacja