Wizygarda
| królowa Franków | |
| Jako żona | Teodeberta I |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Ojciec | Wacho |
| Mąż | Teodebert I |
Wizygarda (Wisegarda) – Longobardka, córka króla Longobardów Wachona, druga żona króla frankijskiego Teodeberta I (534–548).
Wizygarda pochodziła z plemienia Longobardów i była córką króla Longobardów Wachona. Została drugą żoną Teodeberta, władcy Austrazji z dynastii Merowingów. Pierwsza żona Teodeberta, Deuteria, została odrzucona w 536 po tym jak doprowadziła do śmierci córki z jej pierwszego małżeństwa. Teodebert poślubił Wizygardę, z którą był zaręczony jeszcze przed poślubieniem Deuterii, czyli przed 533. Zapewne o ślubie zdecydowały względy polityczne. Zmarła wkrótce po ślubie[1][2][3].
W 1959 roku Otto Doppelfeld odkrył w Kolonii jej prawdopodobny grób datowany na połowę VI wieku. Pod prezbiterium i przylegającym do niego oratorium znaleziono dwa groby zawierające monety z połowy VI wieku i wiele ozdób wskazujących na wysokie, królewskie pochodzenie pochowanej tam kobiety i chłopca[4].
Przypisy
- ↑ Faber 1994 ↓, s. 68.
- ↑ Strzelczyk 2014 ↓, s. 37.
- ↑ Paweł Diakon ↓, Historia Longobardów I, 21.
- ↑ Faber 1994 ↓, s. 69, 206.
Bibliografia
- Źródła
- Paweł Diakon: Historia rzymska. Historia Longobardów. Tłumaczenie i komentarz Ignacy Lewandowski. Warszawa: Instytut Wydawniczy "Pax", 1995. ISBN 83-21114520.
- Opracowania
- Gustav Faber: Merowingowie i Karolingowie. Przełożył Zbigniew Jaworski. Warszawa: PIW, 1994. ISBN 83-06-02407-9.
- Jerzy Strzelczyk: Longobardowie. Ostatni z wielkiej wędrówki ludów. V–VIII wiek. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2014. ISBN 978-83-01-17837-6.
