Zofia Mrozowska

Zofia Mrozowska
Ilustracja
Zofia Mrozowska na okładce czasopisma
Film nr 50 z 1948
Data i miejsce urodzenia

24 sierpnia 1922
Warszawa

Data i miejsce śmierci

19 sierpnia 1983
Warszawa

Zawód

aktorka, pedagog

Lata aktywności

1945–1982

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego
Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (złota)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Zofia Mrozowska jako cyganka w filmie Ostatni etap, 1947
Grób Zofii Mrozowskiej na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie

Zofia Mrozowska (ur. 24 sierpnia 1922[1] w Warszawie, zm. 19 sierpnia 1983 tamże) – polska aktorka teatralna i filmowa, pedagog.

Życiorys

Córka Leona[2]. W 1944 (okres II wojny światowej) ukończyła konspiracyjny Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej w Warszawie, a w 1945 zdała aktorski egzamin eksternistyczny. Na scenie zadebiutowała w 1945 rolą Maryny w Weselu Stanisława Wyspiańskiego w Teatrze Wojska Polskiego w Łodzi. Związana ze scenami teatrów warszawskichWspółczesnego i Studio. Znaczące role teatralne: tytułowa postać w „Elektrze” Giraudoux (1946), Laura w „Szklanej Menażerii” (1947), Wiola w „Wieczorze Trzech Króli” (1950), Donna Urraca w „Teatrze Klary Gazul” (1955), Emilka w „Naszym Mieście” (1957), Ifigenia w „Ifigenii w Taurydzie” (1961), Masza w „Trzech Siostrach” (1963), Maria w „Marii Stuart” (1969), Mary w „Zmierzchu Długiego Dnia” (1973), Ella w „Janie Gabrielu Borkmanie” (1975) i Marta w „Lecie” Bonda (1982).

Od 1965 była wykładowcą PWST w Warszawie, a w latach 1969–1971 dziekanem Wydziału Aktorskiego tej uczelni. W styczniu 1976 podpisała list protestacyjny do Komisji Nadzwyczajnej Sejmu PRL przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej[3]. 23 sierpnia 1980 dołączyła do apelu 64 uczonych, pisarzy i publicystów do władz komunistycznych o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami[4].

Wśród kreacji filmowych i występów w Teatrze Telewizji wyróżniają się niezapomniane role w filmie Zakazane piosenki (1946) oraz w serialach Lalka (1977) Ryszarda Bera i Polskie drogi (1976–1977) Janusza Morgensterna.

Była pierwszą żoną aktora i reżysera Stanisława Bugajskiego. W związku z reżyserem Erwinem Axerem miała syna Andrzeja Axera, socjologa i dyrektora klinicznego w Cascadia Behavioral Health w Portland (Oregon)[5].

Zmarła 19 sierpnia 1983 w Warszawie, pochowana na cmentarzu ewangelicko-reformowanym przy ulicy Młynarskiej w Warszawie (kwatera 5-3-9a)[6].

Filmografia

  • Zakazane piosenki (1946) – żydowska śpiewaczka uliczna
  • Ostatni etap (1947) – Cyganka
  • Miasto nieujarzmione (1950) – Krystyna
  • Uczta Baltazara (1954) – Tomczyńska
  • Godziny nadziei (1955) – aktorka z teatru polowego
  • Spotkania w mroku (1960) – Rosa Heusler
  • Prawo i pięść (1964) – Anna
  • Wniebowstąpienie (1969) – matka Sebastiana
  • Lokis. Rękopis profesora Wittembacha (1970) – hrabina Szemiotowa, matka hrabiego Michała
  • Opis obyczajów (1972) – pani profesor
  • Chłopcy (1973) – aktorka Narcyza, żona Kalmity
  • Bilans kwartalny (1974) – matka Janka
  • Klara i Angelika (1976) – Klara Naimska, aktorka
  • Polskie drogi (serial telewizyjny) (19761977) – Zofia Niwińska, matka Władka (odc. 2. Obywatele GG, odc. 4. Na tropie, odc. 5. Lekcja geografii, odc. 9. Do broni i odc. 11. W obronie własnej)
  • Granica (1977) – hrabina Tczewska
  • Lalka (serial telewizyjny) (1977) – hrabina Joanna Karolowa, siostra Łęckiego (odc. 1. Powrót, odc. 2. Pamiętnik starego subiekta, odc. 3. Wielkopańskie zabawy, odc. 4. Pierwsze Ostrzeżenie i odc. 8. Damy i kobiety)
  • Pokój z widokiem na morze (1977) – Maria Leszczyńska, żona profesora
  • Zaległy urlop (1978) – Maria
  • Bajki na dobranoc (1980) – Irena Holasowa, reżyser
  • Constans (1980) – matka Witolda
  • Głosy (1980) – teściowa Marka
  • Kontrakt (1980) – Maria, była żona Adama, matka Piotra
  • Fantazja dur-moll (1981) – Waleria Kryszakowa
  • Wigilia ’81 (1982) – babcia Paulina

Ordery i odznaczenia

Nagrody

Przypisy

  1. 23 sierpnia za imdb.com i filmpolski.pl, e-teatr.pl podaje 24 sierpnia.
  2. a b M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  3. Kultura 1976/03/342 Paryż 1976, s. 30.
  4. Apel (dokument KSS KOR, Archiwum Opozycji IV/04.05.43 [b.n.s])
  5. Powstańcze Biogramy – Erwin Axer [online], 1944.pl [dostęp 2020-07-28]  (pol.).
  6. śp. Zofia Mrozowska
  7. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

Linki zewnętrzne

  • ISNI: 0000000003214531
  • VIAF: 78984877
  • LCCN: no2009026616
  • GND: 1061777618
  • BnF: 14038483w
  • SUDOC: 172768462
  • NKC: xx0163638
  • BIBSYS: 1479731350405
  • PLWABN: 9810659931905606
  • NUKAT: n2009103999
  • PWN: 3944041
  • ETP: 6276
Identyfikatory zewnętrzne:
  • FilmPolski.pl: 111522