Zuklopentyksol

Zuklopentyksol (zuklopentiksol)
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
(Z)-2-{4-[3-(2-chloro-9H-tioksanten-9-ylideno)propylo]piperazyn-1-ylo}etanol
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C22H25ClN2OS

Masa molowa

400,96 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

53772-83-1

PubChem

5311507

DrugBank

DB01624

SMILES
C1CN(CCN1CC/C=C\2/C3=CC=CC=C3SC4=C2C=C(C=C4)Cl)CCO
InChI
InChI=1S/C22H25ClN2OS/c23-17-7-8-22-20(16-17)18(19-4-1-2-6-21(19)27-22)5-3-9-24-10-12-25(13-11-24)14-15-26/h1-2,4-8,16,26H,3,9-15H2/b18-5-
InChIKey
WFPIAZLQTJBIFN-DVZOWYKESA-N
Niebezpieczeństwa
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji
według kryteriów GHS są niedostępne.
Klasyfikacja medyczna
ATC

N05AF05

Farmakokinetyka
Biodostępność

49%

Okres półtrwania

20 godzin (doustnie)
19 dni (iniekcje)

Metabolizm

wątrobowy

Wydalanie

z kałem

Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania

doustnie, iniekcje domięśniowe

Multimedia w Wikimedia Commons

Zuklopentyksol, zuklopentiksolorganiczny związek chemiczny, pochodna tioksantenu.

Jest neuroleptykiem o silnym działaniu uspokajającym i przeciwwytwórczym, umiarkowanie przeciwautystycznym oraz słabym przeciwdepresyjnym. Znalazł zastosowanie w leczeniu ostrych i przewlekłych objawów schizofrenii i innych chorób psychotycznych. Wprowadzony do lecznictwa w 1986 roku przez duńską firmę H. Lundbeck, stopniowo wyparł klopentyksol.

Preparaty handlowe w Polsce

  • Clopixol – tabl. powl. 0,01 g i 0,025 g (w postaci dichlorowodorku zuklopentyksolu)
  • Clopixol Acuphase – roztw. do wstrz. 0,05 g/1 ml (w postaci octanu zuklopentyksolu)
  • Clopixol Depot – roztw. do wstrz. 0,2 g/1 ml (w postaci dekanonianu zuklopentyksolu)
  • Cisordinol – tabl. 0,01 g (w postaci dichlorowodorku zuklopentyksolu) – tylko w imporcie docelowym

Bibliografia

  • Alicja Chwalibogowska-Podlewska, Jan Podlewski: Leki współczesnej terapii. Warszawa: Medical Tribune Polska, 2009. ISBN 978-83-601355-1-8.
  • Praca zbiorowa. „Pharmindex 2009. Kompendium leków”, 2008. CMP. ISSN 1426-4269. 
  • Charakterystyka produktu leczniczego.
  • Stephen M. Stahl: Podstawy psychofarmakologii. Leki przyciwpsychotyczne i normotymiczne. Gdańsk: Via Medica, 2007. ISBN 978-83-60945-42-1.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.


  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
N05: Leki psycholeptyczne
N05A – Leki przeciwpsychotyczne
N05AA – Pochodne fenotiazyny
z łańcuchem alifatycznym
N05AB – Pochodne fenotiazyny
z grupą piperazynową
N05AC – Pochodne fenotiazyny
z grupą piperydynową
N05AD – Pochodne butyrofenonu
N05AE – Pochodne indolu
N05AF – Pochodne tioksantenu
N05AG – Pochodne difenylobutylopiperydyny
N05AH – Pochodne diazepiny,
oksazepiny i tiazepiny
N05AL – Benzamidy
N05AN – Sole litu
N05AX – Inne
N05B – Anksjolityki
N05BA – Pochodne benzodiazepin
N05BB – Pochodne difenylometanu
N05BC – Karbaminiany
N05BD – Pochodne dibenzobicyklooktadienu
  • benzoktamina
N05BE – Pochodne azaspirodekanodionu
N05BX – Inne
N05C – Leki nasenne i uspokajające
N05CA – Barbiturany
N05CC – Aldehydy i ich pochodne
N05CD – Pochodne benzodiazepiny
N05CE – Pochodne piperynodionu
N05CF – Cyklopirolony
N05CH – Agonisty receptora melatoninowego
N05CJ – Antagonisty receptora oreksynowego
  • suworeksant
  • lemboreksant
  • daridoreksant
N05CM – Inne
N05CX – Preparaty złożone zawierające leki nasenne
i uspokajające, z wyłączeniem barbituranów