Związek Odrodzenia Rosji

Związek Odrodzenia Rosji (ZOR) – szeroka koalicja demokratycznych partii antybolszewickich, utworzona po traktacie brzeskim (3 marca 1918) przez eserowców. Oprócz eserowców w Związku Odrodzenia Rosji uczestniczyli politycy partii kadetów, mienszewików i narodowych socjalistów (esefów). Partie te wygrały jedyne demokratyczne wybory parlamentarne w Rosji w grudniu 1917 i posiadały większość w rozpędzonym przez bolszewików 19 stycznia 1918 Wszechrosyjskim Zgromadzeniu Ustawodawczym (konstytuancie Rosji). U schyłku lata 1918, wobec wyjazdu większości członków z Moskwy i aresztowania przez Czeka Siergieja Mielgunowa faktycznie zaprzestał działalności.

Do działaczy Związku należeli m.in.:

Boris Sawinkow – były wiceminister wojny w Rządzie Tymczasowym (gabinet Aleksandra Kiereńskiego)
Nikołaj Awksientjew - minister spraw wewnętrznych w Rządzie Tymczasowym (gabinet Kiereńskiego)
Pitirim Sorokin – redaktor „Woli Naroda”
Wasilij Bołdyriew - generał
Nikołaj Czajkowski - polityk eserowski, działacz Związku Miast
Siergiej Mielgunow, historyk, działacz partii narodowo-socjalistycznej

Platforma polityczna Związku obejmowała:

anulowanie traktatu brzeskiego
przywrócenie Rosji w granicach 1914 (z wyjątkiem Królestwa Polskiego i Finlandii)
odrodzenie gospodarki rosyjskiej
przekazanie władzy dyrektoriatowi w okresie przejściowym do zwołania Wszechrosyjskiego Zgromadzenia Ustawodawczego

Stosunki między ZOR a KC partii eserowców były dość napięte (to ZOR a nie KC nawiązał formalne stosunki z Ententą).