Oxid de cadmiu

Oxid de cadmiu
Structura oxidului de cadmiu
Structura oxidului de cadmiu
Nume IUPACOxid de cadmiu
Alte denumiriOxid de cadmiu (II)
Monoxid de cadmiu
Identificare
SMILES
[Cd]=O
Număr CAS1306-19-0
PubChem CID14782
Informații generale
Formulă chimicăCdO
Aspectpudră incoloră (forma alfa)
cristale roșii-brune (forma beta) [1]
Masă molară128,41 g/mol
Proprietăți
Densitate8,15 g/cm3 (cristalin)
6,95 g/cm3 (amorf)
Punct de topire900–1,000 °C
Punct de fierbere1,559 °C (sublimă)
Solubilitateîn apă: 4,8 mg/L (18 °C)
Presiune de vapori0 mm Hg[2]  Modificați la Wikidata
Indice de refracție(nD)2,49
Temperatură de aprindereNeinflamabil
Pericol
T+ : Foarte toxicN : Periculos pentru mediu
Foarte toxic, Periculos pentru mediu,
Fraze RR45, R26, R48/23/25, R62, R63, R68, R50/53
Fraze SS53, S45, S60, S61

Pericol
NFPA 704

0
4
0
Sunt folosite unitățile SI și condițiile de temperatură și presiune normale dacă nu s-a specificat altfel.
Modifică date / text Consultați documentația formatului

Oxidul de cadmiu [1] este un compus anorganic cu formula chimică CdO. Estre unul dintre principalii precursori pentru alți compuși de cadmiu. Cristalele sale aparțin sistemului de cristalizare cubic, semănând cu cele al clorurii de sodiu. [3] Natural, se găsește sub forma unui mineral rar denumit monteponit. Oxidul de cadmiu poate fi găsit ori sub formă de pudră amorfă incoloră, ori ca un solid cristalizat de culoare roșu-brună. [4]

Obținere

Oxidul de cadmiu se poate obține prin descompunerea termică a carbonatului de cadmiu sau a hidroxidului de cadmiu:

C d C O 3   C d O   +   C O 2 {\displaystyle \mathrm {CdCO_{3}\longrightarrow \ CdO\ +\ CO_{2}} }
C d ( O H ) 2   C d O   +   H 2 O {\displaystyle \mathrm {Cd(OH)_{2}\longrightarrow \ CdO\ +\ H_{2}O} }

De asemenea, se poate obține prin oxidarea sulfurii de cadmiu la temperatură ridicată:

2   C d S   +   3   O 2   2   C d O   +   2   S O 2 {\displaystyle \mathrm {2\ CdS\ +\ 3\ O_{2}\longrightarrow \ 2\ CdO\ +\ 2\ SO_{2}} }

Referințe

  1. ^ a b Despre oxidul de cadmiu de la webelements Accesat pe 27 mai 2014
  2. ^ http://www.cdc.gov/niosh/npg/npgd0088.html  Lipsește sau este vid: |title= (ajutor)
  3. ^ Wells, A.F. (1984) Structural Inorganic Chemistry, Oxford: Clarendon Press. ISBN 0-19-855370-6.
  4. ^ Lewis, Richard J., Sr., Hawley's condensed chemical dictionary, 13th ed., 1997, p. 189

Vezi și

Commons
Commons
Wikimedia Commons conține materiale multimedia legate de Oxid de cadmiu


v  d  m
Oxizi
Valențe variate
Tetroxid de stibiu (Sb2O4) • Oxid de cobalt (II,III) (Co3O4) • Oxid de fier (II,III) (Fe3O4) • Tetroxid de plumb (Pb3O4) • Suboxid de carbon (C3O2) • Oxid de mangan (II,III) (Mn3O4) • Oxid de argint (I,III) (AgO)
Starea de oxidare -1
Starea de oxidare +1
Oxid de cesiu (Cs2O) • Oxid de cupru (I) (Cu2O) • Monoxid de dicarbon (C2O) • Monoxid de diclor (Cl2O) • Oxid de litiu (Li2O) • Oxid de potasiu (K2O) • Oxid de rubidiu (Rb2O) • Oxid de argint (I) (Ag2O) • Oxid de taliu (I) (Tl2O) • Oxid de sodiu (Na2O) • Apă (H2O)
Starea de oxidare +2
Monoxid de aluminiu (AlO) • Oxid de bariu (BaO) • Oxid de beriliu (BeO) • Oxid de cadmiu (CdO) • Oxid de calciu (CaO) • Monoxid de carbon (CO) • Oxid de crom (II) (CrO) • Oxid de cobalt (II) (CoO) • Oxid de cupru (II) (CuO) • Oxid de fier (II) (FeO) • Oxid de plumb (II) (PbO) • Oxid de magneziu (MgO) • Oxid de mercur (II) (HgO) • Oxid de nichel (II) (NiO) • Monoxid de azot (NO) • Oxid de paladiu (II) (PdO) • Oxid de stronțiu (SrO) • Monoxid de sulf (SO) • Oxid de staniu (II) (SnO) • Oxid de titan (II) (TiO) • Oxid de vanadiu (II) (VO) • Oxid de zinc (ZnO)
Starea de oxidare +3
Oxid de aluminiu (Al2O3) • Trioxid de stibiu (Sb2O3) • Trioxid de arsen (As2O3) • Oxid de bismut (Bi2O3) • Trioxid de bor (B2O3) • Oxid de crom (III) (Cr2O3) • Trioxid de azot (N2O3) • Oxid de erbiu (III) (Er2O3) • Oxid de gadoliniu (III) (Gd2O3) • Oxid de galiu (III) (Ga2O3) • Oxid de holmiu (III) (Ho2O3) • Oxid de indiu (III) (In2O3) • Oxid de fier (III) (Fe2O3) • Oxid de lantan (III) (La2O3) • Oxid de lutețiu (III) (Lu2O3) • Oxid de nichel (III) (Ni2O3) • Trioxid de fosfor (P2O3) • Oxid de promețiu (III) (Pm2O3) • Oxid de rodiu (III) (Rh2O3) • Oxid de samariu (III) (Sm2O3) • Oxid de scandiu (III) (Sc2O3) • Oxid de terbiu (III) (Tb2O3) • Oxid de taliu (III)Tl (2O3) • Oxid de tuliu (III) (Tm2O3) • Oxid de titan (III) (Ti2O3) • Oxid de volfram (III) (W2O3) • Oxid de vanadiu (III) (V2O3) • Oxid de yterbiu (Yb2O3) • Oxid de ytriu (Y2O3) • Oxid de praseodim (III) (Pr2O3)
Starea de oxidare +4
Dioxid de carbon (CO2) • Trioxid de carbon (CO3) • Oxid de ceriu (IV) (CeO2) • Dioxid de clor (ClO2) • Oxid de crom (IV) (CrO2) • Tetroxid de azot (N2O4) • Dioxid de germaniu (GeO2) • Oxid de hafniu (IV) (HfO2) • Oxid de plumb (IV) (PbO2) • Oxid de mangan (IV) (MnO2) • Dioxid de azot (NO2) • Dioxid de plutoniu (PuO2) • Oxid de rodiu (IV) (RhO2) • Oxid de ruteniu (IV) (RuO2) • Dioxid de seleniu (SeO2) • Dioxid de siliciu (SiO2) • Dioxid de sulf (SO2) • Dioxid de telur (TeO2) • Dioxid de thoriu (ThO2) • Dioxid de staniu (SnO2) • Dioxid de titan (TiO2) • Oxid de wolfram (IV) (WO2) • Dioxid de uraniu (UO2) • Oxid de vanadiu (IV) (VO2) • Dioxid de zirconiu (ZrO2)
Starea de oxidare +5
• Pentoxid de stibiu (Sb2O5) • Pentoxid de arsen (As2O5) • Pentoxid de diazot (N2O5) • Pentoxid de niobiu (Nb2O5) • Pentoxid de fosfor (P2O5) • Pentoxid de tantal (Ta2O5) • Oxid de vanadiu (V) (V2O5)
Starea de oxidare +6
Trioxid de crom (CrO3) • Trioxid de molibden (MoO3) • Trioxid de reniu (ReO3) • Trioxid de seleniu (SeO3) • Trioxid de sulf (SO3) • Trioxid de telur (TeO3) • Trioxid de wolfram (WO3) • Trioxid de uraniu (UO3) • Trioxid de xenon (XeO3)
Starea de oxidare +7
Heptoxid de diclor (Cl2O7) • Oxid de mangan (VII) (Mn2O7) • Oxid de reniu (VII) (Re2O7) • Oxid de technețiu (VII) (Tc2O7)
Starea de oxidare +8
Tetroxid de osmiu (OsO4) • Tetroxid de ruteniu (RuO4) • Tetroxid de xenon (XeO4) • Tetroxid de iridiu (IrO4) • Tetroxid de hasiu (HsO4)
Altele

Superoxid · Peroxid · Oxocarbon · Suboxidă · Oxianion · Ozonuri ·

Oxizii sunt sortați după stările de oxidare ale elementului
Categorie:Oxizi