Kitle çizgisi
| Makale serilerinden |
| Maoculuk |
|---|
 |
| Temel kavramlar Marksizm-Leninizm · Anti-revizyonizm · Üç Dünya Kuramı · Sosyal-emperyalizm · Kitle çizgisi · Antagonist çelişki · Halk savaşı · Kızıl siyasi üs · Kültür Devrimi · Yeni Demokrasi · Tarım sosyalizmi · Kapitalist yolcular · Kağıttan kaplan |
| Önde gelen Maocular Mao Zedong · Chen Boda · Abimael Guzmán · İbrahim Kaypakkaya · Lin Piao · Çaru Mazumdar · Siraj Sikder · Pierre Mulele · Huey P. Newton · Prachanda · Jiang Qing Jose Maria Sison · Yao Wenyuan · Zhang Chunqiao · Samir Amin · Li Minqi · Charles Bettelheim · Bob Avakian · Faiz Ahmad |
| Uluslararası Marksist-Leninist Konferansı Partiler ve Organizasyonlar Devrimci Enternasyonalist Hareket |
| Ana kitaplar Çelişki Üzerine · Küçük Kırmızı Kitap · Gerilla Savaşı · Uzun Süreli Savaş Üzerine |
| İlgili konular |
|
Kitle çizgisi, Çin Komünist Devrimi sırasında Mao Zedong ve Çin Komünist Partisi (ÇKP) yönetimi tarafından geliştirilen siyasi, örgütsel ve liderlik tarzıdır. Teoriye dayalı politika oluşturma, bunu insanların gerçek dünya şartlarına dayalı olarak uygulama, gerçek pratiğe dayalı olarak teori ve politikayı gözden geçirme ve bu gözden geçirilmiş teoriyi gelecekteki pratiğin rehberi olarak kullanma anlamına gelmektedir. Maoist terimlerle, "Kitlelere - kitlelerden - kitlelere" ilkesiyle özetlenir.
Mao, bunu felsefe, strateji, taktik, liderlik ve örgütsel teoriyi kapsayan bir örgütlenme metodolojisi olarak geliştirmiştir. Çin Komünist Devrimi'nden sonra pek çok komünist tarafından uygulanmıştır. ÇKP liderleri genellikle iktidarı ele geçirmelerini etkili "kitle çizgisi" taktiklerinin sadakatle uygulanmasına bağlarlar ve "doğru" bir kitle çizgisinin iktidarın tam olarak pekiştirilmesi için temel ön koşul olduğu varsayılmaktadır.[1]
Kitle örgütleri
Maocu dönem boyunca devlet, ÇKP tarafından birleşik cephe sistemi aracılığıyla koordine edilen bir dizi kitle örgütünü desteklemiştir. Kitle örgütlerinin en önemlileri, sendikalar aracılığıyla işçiler, öğrenciler, gençler ve kadınlar da dahil olmak üzere başlıca sosyal gruplardan çok sayıda insanı kapsamaktaydı. Frederick Teiwes bu örgütlerin amacının "topluma nüfuz etmek, nüfusun geniş kesimlerini partinin ağına daha fazla dahil etmek" olduğunu yazmaktadır.[2] Bununla birlikte, bu çaba çarpıktı ve kapsam kentsel alanlarda çok daha genişti, köylü birlikleri ise sadece tek tük bulunmaktaydı.
Çin Komünist Partisi dışındaki nüfuzu
ABD'de kendini Maocu ilan eden en büyük parti olan Devrimci Komünist Parti, 1970'lerde "kitle çizgisi" kavramını benimsediğini ilan etmiştir.[3]
Ayrıca bakınız
- Çin Halk Cumhuriyeti'nde propaganda
- Çin Halk Cumhuriyeti'nde düşünce reformu
- Partinin genel çizgisi (Sovyetler Birliği)
Kaynakça
- ^ Steiner, H. Arthur (June 1951). "Current "Mass Line" Tactics in Communist China". American Political Science Review (İngilizce). 45 (2): 422-436. doi:10.2307/1951469. ISSN 0003-0554.
- ^ Teiwes, Frederick C. (2000). "The Chinese State During the Maoist Era". Shambaugh, David (Ed.). The Modern Chinese State. Cambridge: Cambridge University Press. ss. 105-160. doi:10.1017/CBO9780511528194. ISBN 9780521776035.
- ^ Elbaum, Max (10 Nisan 2018). Revolution in the Air: Sixties Radicals Turn to Lenin, Mao and Che (İngilizce). Verso Books. ISBN 978-1-78663-458-0. OCLC 1031091411.
