207 Dywizja Zmechanizowana
| Historia | |
| Państwo |
|
|---|---|
| Rozformowanie | 1992 |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | Stendal |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | Wojska zmechanizowane |
| Podległość | 2 Gwardyjska APanc.[1] |
207 Pomorska Dywizja Zmechanizowana (ros. 207-я мотострелковая Померанская Краснознамённая, ордена Суворова дивизия) – związek taktyczny Armii Radzieckiej przejęty przez Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej.
W końcowym okresie istnienia Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich dywizja stacjonowała na terenie Niemieckiej Republiki Demokratycznej. W tym czasie wchodziła w skład 2 Gwardyjskiej Armii Pancernej[2]. Rozformowana w 1992[3].
Struktura organizacyjna
Skład w 1990[4]:
- dowództwo i sztab – Stendal
- 33 Berliński pułk zmotoryzowany;
- 41 Berliński pułk zmotoryzowany;
- 400 pułk zmotoryzowany;
- 591 Gwardyjski Reczycki pułk zmotoryzowany;
- 32 batalion czołgów;
- 693 pułk artylerii samobieżnej;
- 75 Gwardyjski Dęblińsko-Pomorski pułk rakiet przeciwlotniczych;
- 498 dywizjon artylerii przeciwpancernej;
- 6 batalion rozpoznawczy;
- 912 batalion łączności;
- 338 batalion inżynieryjno-saperski;
- 102 batalion obrony przeciwchemicznej;
- 1131 batalion zaopatrzenia;
- 46 batalion remontowy;
- 225 batalion medyczny.
Przypisy
- ↑ Depczyński 2015 ↓, s. 357.
- ↑ Depczyński 2015 ↓, s. 355.
- ↑ Depczyński 2015 ↓, s. 381.
- ↑ Depczyński 2015 ↓, s. 358–359.
Bibliografia
- Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.
- p
- d
- e
Ogólnowojskowe związki operacyjne i taktyczne SZ Federacji Rosyjskiej
- p
- d
- e
Radzieckie ogólnowojskowe związki operacyjne i taktyczne w latach 80. XX wieku
| Armie | |
|---|---|
| Korpusy armijne |
|
| Dywizje |
