Bełchatów

Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: Bełchatów (ujednoznacznienie).
Bełchatów
miasto i gmina
Ilustracja
Plac Gabriela Narutowicza
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

bełchatowski

Data założenia

XIV wiek

Prawa miejskie

1737–1870, 1925

Prezydent

Patryk Marjan

Powierzchnia

34,64 km²

Populacja (30.06.2023)
• liczba ludności
• gęstość


52 567[1]
1517,5 os./km²

Strefa numeracyjna

(+48) 44

Kod pocztowy

97-400

Tablice rejestracyjne

EBE

Położenie na mapie powiatu bełchatowskiego
Mapa konturowa powiatu bełchatowskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Bełchatów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bełchatów”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Bełchatów”
Ziemia51°21′49″N 19°21′44″E/51,363611 19,362222
TERC (TERYT)

1001011

SIMC

0967647

Hasło promocyjne: Bełchatów - Tylko dobre re: akcje
Urząd miejski
ul. Kościuszki 1
97-400 Bełchatów
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Hasło w Wikisłowniku
Strona internetowa
BIP

Bełchatówmiasto powiatowe w województwie łódzkim, siedziba powiatu bełchatowskiego. Położone na Wzniesieniach Południowomazowieckich, w mezoregionie Wysoczyzna Bełchatowska nad rzeką Rakówką, ok. 50 km na południe od Łodzi i ok. 25 km na zachód od Piotrkowa Trybunalskiego.

Bełchatów znajduje się w historycznej ziemi sieradzkiej[2]. W XVI w. był położony w powiecie piotrkowskim województwa sieradzkiego[3]. Uzyskał lokację miejską w 1737 roku, zdegradowany w 1870 roku, ponowne nadanie praw miejskich w 1925 roku[4]. Miasto prywatne Królestwa Kongresowego, położone było w 1827 roku w powiecie piotrkowskim, obwodzie piotrkowskim województwa kaliskiego[5]. Bełchatów należy do Związku Miast Polskich. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa piotrkowskiego.

31 grudnia 2019 roku miasto liczyło 56 973 mieszkańców i było piąte pod względem liczby ludności miastem w województwie łódzkim.

Toponimia

Bełchatów jest nazwą dzierżawczą utworzoną od staropolskiego imienia Bełchat (bełch – wir wodny), założyciela i właściciela osady. Nazwa Belchatow pierwszy raz wzmiankowana w źródłach historycznych w 1391[6].

Geografia

Bełchatów jest położony w środkowej Polsce na południe od Łodzi na Wysoczyźnie Bełchatowskiej, nad Rakówką (prawy dopływ Widawki).

Zieleń miejska i obiekty rekreacji

Na obszarze Bełchatowa powstało wiele parków, zieleńców oraz miejsc codziennego wypoczynku i rekreacji. Istnieje 6 parków w tym jeden zabytkowy, 6 skwerów, 15 siłowni zewnętrznych, skatepark, pumptrack, 12 kompleksów boisk zewnętrznych i 41 placów zabaw. Ponadto na terenie miasta istnieje kilka tężni solankowych[potrzebny przypis].

Hydrologia

Przez miasto przepływa Rakówka (prawy dopływ Widawki), a także cztery cieki. Do Rakówki dopływają dwie rzeczki, jedna struga i jeden strumień:

  • ciek A – niewielka rzeczka; bieg zaczyna między Myszakami a Dobrzelowem, dalej w stronę ulicy Józefa Piłsudskiego, przecina ulice Pabianicką, by tuż za mostem, skręcając w lewo przed mostem Aleja Włókniarzy, dojść do Rakówki,
  • ciek B – niewielka rzeczka dopływająca do Rakówki między osiedlem Okrzei a osiedlem Słoneczne tuż przy skwerze Z.O.S.I.A i ulicy Tęczowej. Kieruje się od wsi Dobiecin poprzez osiedle Politanice tuż przy ulicy Stanisława Staszica. Do cieku B dołączają dwa cieki, dalej kieruje wzdłuż skweru, aż do Rakówki,
  • ciek C – niewielki strumień dopływający od Zdzieszulic dopływa do rzeki tuż niedaleko strefy przemysłowej znajdującej się przy ulicy Przemysłowej,
  • ciek D – niewielka struga, która zaczyna swój bieg tuż pod torami przy osiedlu Przytorze, dalej kieruje się w stronę ulicy Wojska Polskiego, gdzie wzdłuż ogrodzeń dochodzi do Rakówki.

Na terenie miasta istnieją stawy, oczka i niewielkie zbiorniki wodne. Do nich zalicza się niewielki staw na osiedlu Budowlanych przy Dworku Olszewskich, zaś po drugiej stronie parku, za ulicą Mielczarskiego, jest skwer z naturalnym oczkiem wodnym. Na osiedlu Lipy znajduje się Uroczysko Ługi z dwoma stawami; w mieście znajdują się też niewielkie zbiorniki wodne.

Miasto jest narażone na miejscowe podtopienia. Bełchatów doświadczył kilka razy poważnych podtopień, takich jak w 2010 r. W mieście istnieje kilka stref miejscowych podtopień podzielonych na szesnaście stref podtopień.

Struktura powierzchni

Według danych z 1 stycznia 2010 r. powierzchnia miasta wynosiła 34,64 km²[7]. Miasto stanowi 3,58% powierzchni powiatu bełchatowskiego.

Według danych z roku 2007 Bełchatów ma obszar 34,64 km², w tym: użytki rolne: 51%, użytki leśne: 15%[7].

Samorząd

Rada Miasta

Ugrupowanie Kadencja 2002–2006[14] Kadencja 2006–2010[15] Kadencja 2010–2014[16] Kadencja 2014–2018[17] Kadencja 2018–2024[18] Kadencja 2024-2029[19][20][21][22]
Samoobrona  4 - - - - -
Sojusz Lewicy Demokratycznej 9 (SLD-UP) 4 (LiD) 3 - - -
Plus 7 4 8 6 5 1
Porozumienie Platforma Sprawiedliwości 3 - - - - -
Prawo i Sprawiedliwość - 7 4 14 9 7
Platforma Obywatelska - 4 4 - - -
Stowarzyszenie Ziemia Bełchatowska - 4 4 2[23] 3 -
KWW Waldemara Płomińskiego - - - 1 - -
KKW Koalicja Obywatelska[a] - - - - 4 9
KWW Marioli Czechowskiej - - - - 2 1
KWW Bełchatowianie - - - - - 5

Podział administracyjny

Pierwsze osiedla powstawały w latach 60. XX wieku, kolejne zaczynały powstawać w czasie najdynamiczniejszego wzrostu populacji miasta, równocześnie z Kopalnią Węgla Brunatnego „Bełchatów” i Elektrownią Bełchatów w latach 70. i 80. Głównym wykonawcą bloków mieszkalnych było nieistniejące obecnie Wieluńskie Przedsiębiorstwo Budowlane (tzw. „wieluński BeP”) z Wielunia. Do dzielnic Bełchatowa zalicza się: Grocholice, Bełchatówek i Dobrzelów.

  • Osiedle 1 Maja
  • Osiedle Binków
  • Osiedle Budowlanych
  • Osiedle Dolnośląskie
  • Osiedle Konopnickiej
  • Osiedle Kopernika
  • Osiedle Okrzei
  • Osiedle Olsztyńskie
  • Osiedle Przytorze
  • Osiedle Słoneczne
  • Osiedle Tysiąclecia
  • Osiedle Wolność
  • Osiedle Żołnierzy POW
  • Bełchatówek
  • Czapliniec
  • Dobrzelów
  • Osiedle Domiechowice
  • Osiedle Edwardów
  • Grocholice
  • Lipy
  • Osiedle Ludwików
  • Osiedle Górnik
  • Politanice
  • Osiedle Zdzieszulice
  • Śródmieście
  • Osiedle Zamoście
  • Osiedle Łąkowa
  • Śródmieście
    Śródmieście
  • Osiedle Wolność
    Osiedle Wolność
  • Osiedle 1-go Maja
    Osiedle 1-go Maja
  • Osiedle Binków
    Osiedle Binków
  • Osiedle Przytorze
    Osiedle Przytorze


Demografia

Dane z 30 czerwca 2023[1]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
Jednostka osób % osób % osób %
Populacja 52 567 100 27 285 51,91 25 282 48,09

Wykres liczby ludności miasta Bełchatowa na przestrzeni 2 ostatnich stuleci:

Największą populację Bełchatów odnotował w 2002 r. – według danych GUS 63 208 mieszkańców[24]

 Zobacz też: Ludność Bełchatowa.
  • Piramida wieku mieszkańców Bełchatowa w 2020 roku[25].

Historia

Do XVIII wieku Bełchatów był niewielką miejscowością w pobliżu średniowiecznego miasta Grocholice (obecnie dzielnicy Bełchatowa). Rozwinął się w połowie XVIII wieku po otrzymaniu praw miejskich, a od początku XIX wieku był ośrodkiem przemysłu tkackiego, jednak liczba jego ludności nie przekraczała kilku tysięcy osób. Gwałtowny rozwój miasta nastąpił po 1975 roku, gdy podjęto decyzję o budowie Zespołu Górniczo–Energetycznego „Bełchatów” wraz z osiedlami mieszkalnymi, usługami i linią kolejową.

Rozwój terytorialny miasta

  • 1925 – dołączenie do Bełchatowa wsi Olsztyn (teren dzisiejszego osiedla Olsztyńskiego), Zamoście ( część ul. Witolda Pileckiego od mostu, część ul. Lipowej do ul. Włókniarzy, część ul. Wojska Polskiego do ul. Edwardów) i Lipy (okolice dzisiejszej ul. Lipowej).
  • 1933 – przyłączenie do Bełchatowa wsi Czapliniec (okolice dzisiejszej ulicy Czaplinieckiej).
  • 1977 – do Bełchatowa włączono Grocholice (aktualnie najstarsza dzielnica miasta), Politanice, część Dobrzelowa i Domiechowic.
 Zobacz też: Bełchatów (gmina wiejska).

Architektura

Dwór Olszewskich

Zabytki

Według rejestru zabytków NID na listę zabytków wpisane są obiekty:

Transport

Przez Bełchatów biegną ważne szlaki komunikacyjne: KielceWrocław, WrocławLublin, droga krajowa oraz drogi wojewódzkie. Projektowane autostrady znajdą się również blisko miasta. Przez Bełchatów prowadzi 37,8 km dróg krajowych i wojewódzkich oraz 85 km dróg miejskich i osiedlowych.

Drogi prowadzące przez Bełchatów:

Przez Bełchatów przebiega linia kolejowa z Rogowca (kopalni i elektrowni „Bełchatów”) do Piotrkowa Trybunalskiego (obecnie tylko ruch towarowy). Od stycznia 1987 do kwietnia 2000[27] Bełchatów posiadał pasażerskie połączenie kolejowe z Piotrkowem Trybunalskim. W 2022 roku podpisano umowę na budowę drugiej, wschodniej obwodnicy miasta[28].

Usługi komunikacyjne świadczy Miejski Zakład Komunikacji w Bełchatowie, który dysponuje 25 autobusami pasażerskimi, w tym jednym wycieczkowym (dane z 1995 r.). Od 1 lipca 2015 komunikacja miejska w Bełchatowie jest bezpłatna[29]. Z dworca funkcjonują połączenia PKS, dzięki którym z Bełchatowa można dotrzeć bezpośrednio m.in. do Warszawy, Lublina, Wrocławia, Kudowy-Zdroju, Kłodzka, Częstochowy, Łodzi, Sieradza, Radomia, Kalisza, Kielc, Krakowa i Szklarskiej Poręby.

4 czerwca 2007 przy Szpitalu Wojewódzkim im. Jana Pawła II otworzono lądowisko sanitarne.

Gospodarka

Kopalnia węgla brunatnego i elektrownia w Bełchatowie

Niedaleko od miasta (10 km) znajduje się największe w Polsce zagłębie paliwowo-energetyczne, w skład którego wchodzą Kopalnia Węgla Brunatnego „Bełchatów” oraz Elektrownia Bełchatów. Bełchatów jest jednym z dwóch najważniejszych miast PBOP. Na obrzeżach miasta znajdują się również zakłady firm DS Smith[30] i Humax[31].

8 maja 2013 w Bełchatowie oddano do użytku nową siedzibę koncernu PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna S.A. Obiekt został wybudowany kosztem ok. 50 mln zł, na osiedlu Binków przy ul. Węglowej 5. Jego architektura nawiązuje do wyglądu przekroju kabla energetycznego. Jest jednym z największych i najnowocześniejszych budynków biurowych w Bełchatowie.

Siedziba koncernu PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna S.A w Bełchatowie ul. Węglowa 5


Turystyka

Około 10 km na południe od centrum Bełchatowa, przy sztucznym zbiorniku wodnym znajdują się dwa ośrodki sportowo-rekreacyjne, popularne w okresie letnim: Ośrodek „Słok” (właściciel Elektrownia Bełchatów) i Ośrodek „Wawrzkowizna” (właściciel Kopalnia Węgla Brunatnego „Bełchatów”). Każdy z ośrodków posiada własną bazę noclegową (hotele, domki, kwatery), a także szereg atrakcji, m.in.: stadninę koni, rowery wodne, żaglówki, kajaki, boiska sportowe, kąpielisko ze zjeżdżalnią wodną i plażą, rowery go-cart, krytą pływalnię, sauny, solarium, jacuzzi, korty tenisowe o nawierzchni tartanowej, siłownię i wiele innych. Ponadto w okresie wakacyjnym często organizowane są różnego typu koncerty z udziałem gwiazd polskiej estrady.

Baza hotelowa

Baza hotelowa w Bełchatowie jest związana głównie z położeniem miasta przy ważnych szlakach komunikacyjnych: drodze krajowej nr 74 oraz drogach wojewódzkich 484 i 485, a także z ośrodkami sportu i rekreacji „Słok” i „Wawrzkowizna” położonymi w okolicach Bełchatowa.

Hotele 3-gwiazdkowe (***):

  • Hotel Sport
    Hotel Sport
  • Hotel Wodnik
    Hotel Wodnik
  • Hotel Santin
    Hotel Santin
  • Hotel Wawrzynek
    Hotel Wawrzynek
  • Hotel Sport znajdujący się przy hali widowiskowo-sportowej PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna,
  • Hotel Santin,
  • Hotel Wodnik Bełchatów (przy Ośrodku Szkoleniowo-Wypoczynkowym „Słok” niedaleko Bełchatowa). Położony 15 km od centrum miasta, 40 km od głównej stacji kolejowej i 15 km od głównej stacji PKS. Najbliższe lotnisko znajduje się 50 km od hotelu. W 2006 Hotel Wodnik otrzymał certyfikat SKKP i stał się członkiem wspierającym Stowarzyszenia „Konferencje i Kongresy w Polsce”[32].

Sport

Hala „Energia”
Stadion Miejski
Stadion Miejski

W Bełchatowie działają następujące kluby:

Bełchatów najbardziej znane jest za sprawą męskiego klubu siatkarskiego Skra Bełchatów[33]. Bełchatowska baza sportowa składa się m.in. ze stadionu piłkarskiego GKS Bełchatów przy ul. Sportowej 3, hali „Energia” im. Edwarda Najgebauera przy ulicy Dąbrowskiego, hali widowiskowo-sportowej przy ulicy 1 Maja (niedaleko stadionu), Squash Klubu Bełchatów znajdującego się przy ul.Transportowej 3, kilku boisk treningowych, 4 basenów, kortów tenisowych, sal gimnastycznych i boisk szkolnych niemal przy każdej placówce edukacyjnej, boisk lekkoatletycznych, siłowni, lodowiska. Tutejsze kluby sportowe proponują uprawianie różnorodnych sportów nie tylko dorosłym, ale prowadzą też szkółki szkolące przyszłych sportowców. W czerwcu 1995 roku po raz pierwszy zorganizowano Miejską Olimpiadę Sportową, w której ponad 6 tys. uczniów walczyło o medale w kilkunastu dyscyplinach olimpijskich.

Kultura

Miejska i Powiatowa Biblioteka Publiczna im. Józefa Ignacego Kraszewskiego

Wikipedia:Weryfikowalność
Ta sekcja od 2009-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.
Budynek Miejskiej i Powiatowej Biblioteki Publicznej w Bełchatowie

Najstarszą placówką kulturalną w mieście, istniejącą od 1935[34], jest Miejska i Powiatowa Biblioteka Publiczna (MiPBP). Poza główną siedzibą na terenie Bełchatowa działają 4 filie MiPBP:

  • Filia nr 1 w Grocholicach. Profil filii: historyczny[35].
  • Filia nr 2 na Osiedlu Dolnośląskim. Profil filii: literacki[36].
  • Filia nr 3 na Osiedlu Okrzei. Profil filii: turystyczny[37].
  • Filia nr 4 na Osiedlu Binków. Profil filii: ekologiczny[38].

Główna placówka sprawuje również nadzór merytoryczny nad 15 bibliotekami na terenie powiatu bełchatowskiego w: Drużbicach, Kleszczowie (oraz filie w: Łękińsku i Żłobnicy), Klukach, Kurnosie, Łękawie, Ruścu (oraz filia w Woli Wiązowej), Gminy Szczerców, Zelowie (oraz filie w Kociszewie i Wygiełzowie).

15 stycznia 2002 został oddany do użytku wybudowany w centrum miasta nowoczesny budynek MiPBP, w pełni dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych wraz z parkingiem przed budynkiem. W budynku został umieszczony także oddział biblioteki dla dzieci, przeniesiony z danego budynku Związku Strzeleckiego „Strzelec” (wybudowanego w 1938 roku, mieszczącego się przy ulicy 1 Maja 45).

Oprócz typowej działalności bibliotecznej MiPBP prowadzi szereg przedsięwzięć kulturalnych:

  • Ogólnopolski Konkurs Poetycki im. Wacława Olszewskiego (od 1994 r.),
  • Kiermasze Taniej Książki (od 1994 r.),
  • Konkurs o Regionie „Między rajem a węglem” (od 1996 r.),
  • Powiatowy Konkurs „Książki na medal” (od 1999 r.),
  • Powiatowy Konkurs „Książka – obiekt artystyczny” (od 2002 r.),

Biblioteka włącza się w promocję czytelnictwa, organizując lokalne akcje (Ferie z Biblioteką, Wakacje z Biblioteką, Mamo – zapisz mnie do biblioteki, Bełchatowski Tydzień Czytania, Spotkanie z Książką), jak również uczestniczy w akcjach ogólnopolskich (Cała Polska czyta dzieciom) oraz w akcje promujące szeroko pojętą kulturę w regionie. Współpracuje z lokalnymi mediami a także z instytucjami edukacyjno – wychowawczymi w regionie bełchatowskim. Przedstawiciele MiPBP z Bełchatowa jako przedstawiciele jedynej w Polsce biblioteki zostali (poza Biblioteką Narodową) zostali zaproszeni do Pałacu Prezydenckiego na doroczne spotkanie Twórców Kultury. Dzięki zbiorowi tzw. „regionaliów” (prac oraz materiałów dotyczących Bełchatowa i okolic), a także poprzez wydawanie zbiorów prac literackich[39] biblioteka stanowi istotny ośrodek wpływający na propagowanie wiedzy o historii oraz życiu kulturalnym regionu. Przy bibliotece działa Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich.

Miejskie Centrum Kultury

Muzeum Regionalne w Bełchatowie

Grób Stefana i Nelly Hellwigów w Parku Olszewskich
Tablica znajdująca się na budynku będącym dawną siedzibą Związku Strzeleckiego, Związku PeOWiaków i Związku Oficerów Rezerwy w Bełchatowie; aktualnie: ul. 1 Maja 45. Do 1998 siedziba Muzeum Regionalnego w Bełchatowie

Idea stworzenia muzeum narodziła się na początku lat 90. XX wieku, a 16 lipca 1993 odbyło się pierwsze spotkanie Komitetu Założycielskiego Muzeum Regionalnego. Członkowie Komitetu zaapelowali do władz miasta o utworzenie bełchatowskiego muzeum. Swoją działalność muzeum rozpoczęło formalnie w 1995, na jego siedzibę zaś wyznaczono zabytkowy, późnobarokowy dworek w centrum miasta (ul. Hellwigów 11), który był siedzibą rodów miasta. Do 1987 opiekowała się nim rodzina Olszewskich. Po śmierci Wacława Olszewskiego – juniora budynek został odkupiony przez Urząd Miasta, jego bardzo zły stan nie pozwolił na ulokowanie w nim siedziby muzeum. Do wyremontowanego budynku w 1998 przeniesione Muzeum Regionalne z wcześniejszej, tymczasowej siedziby, którą stanowił budynek Związku Strzeleckiego „Strzelec” (ul. 1 Maja 45). W dniach 7–8 października 2005[40] w Muzeum Regionalne zorganizowana została próba bicia rekordu do Księgi rekordów Guinnessa przez Eugeniusza Geno Małkowskiego, który przez 24 godziny malował obrazy (o wymiarach 80 cm x 100 cm), na podstawie wcześniej wykonanych przez artystę szkiców.

W Bełchatowie działają dwa chóry gospel, Schola Cantorum Gospel Choir oraz Gospel Singers, odnoszące liczne sukcesy na przeglądach muzyki gospel w Polsce oraz za granicą[41][42].

Wydarzenia artystyczne o skali ogólnopolskiej

  • Festiwal Filmów Niepoważnych „NAKRĘCENI” (pierwsza edycja październik 2007)
  • Jesienne Spotkania Teatralne z BAT-em
  • Ogólnopolski Przegląd Piosenki Żeglarskiej w Bełchatowie (organizowany od 1998[43])
  • Festiwal Młode(j) Sztuki (organizowany od 2006)

W Bełchatowie rozwinięta jest również kultura alternatywna. Jednym z najprężniej działających jej ośrodków jest Stowarzyszenie Kultury Alternatywnej „Zgrzyt”, wraz z wchodzącą w jego skład Załogą Rowerową 'Zgrzyt' Bełchatów.

Media

Wikipedia:Weryfikowalność
Ta sekcja od 2023-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Telewizja

  • Telewizja Kablowa Bełchatów (TKB)
  • Lokalna.news

Radio

Prasa

  • dwutygodnik "Przegląd Bełchatowski"
  • biuletyn "www.Bełchatów.pl - Warto Wiedzieć Więcej"
  • dwutygodnik regionalny "Fakty, Informacje, Komentarze"
  • "Echo Powiatu Bełchatowskiego"

Portale internetowe

  • belchatow.naszemiasto.pl
  • ddbelchatow.pl - Dzień Dobry Bełchatów
  • ebelchatow.pl

Oświata

 Osobny artykuł: Lista szkół w Bełchatowie.

W Bełchatowie istnieje rozwinięta sieć placówek oświatowych od poziomu żłobków do filii uczelni.

Wspólnoty wyznaniowe

Na terenie miasta działalność religijną prowadzą następujące Kościoły i związki wyznaniowe:

Do 1942 w Bełchatowie działała również gmina żydowska.

  • Kościół pw. Wszystkich Świętych
    Kościół pw. Wszystkich Świętych
  • Kościół Ewangelicko-Reformowany
    Kościół Ewangelicko-Reformowany
  • Kościół pw. NNMP
    Kościół pw. NNMP
  • Dawna Synagoga w Bełchatowie
    Dawna Synagoga w Bełchatowie

Honorowi obywatele miasta

 Z tym tematem związana jest kategoria: Honorowi obywatele Bełchatowa.

Lista honorowych obywateli miasta[45][46]:

  • Józef Piłsudski (od 12 czerwca 1926);
  • żołnierze Zgrupowania pułkownika Ludwika Czyżewskiego (od 28 czerwca 1993);
  • Apoloniusz Zawilski (od 28 czerwca 1993);
  • Lothar Ernst Knoch (od 29 października 1997);
  • Henryk Mular (od 5 listopada 1997) – lekarz, bełchatowski radny, zaangażowany w rozwój samorządności i służby zdrowia;
  • Jean Claude Versyck (od 26 września 2002) – założyciel Komitetu Partnerstwa Aubergenville-Bełchatów, inicjator działań na rzecz współpracy polsko-francuskiej;
  • Jadwiga Nadana (od 26 września 2002) – działaczka społeczna, inicjatorka wielu działań popularyzujących historię Bełchatowa;
  • Zbigniew Kozłowski (od 26 września 2002) – generalny projektant Kopalni Węgla Brunatnego „Bełchatów”;
  • Maciej Pawlik (od 26 września 2002);
  • Jan Paweł II (od 30 października 2003);
  • Tomasz Trawiński (od 29 września 2005) – działacz społeczny, członek przedwojennego Związku Strzeleckiego „Strzelec”, współzałożyciel Powszechnej Spółdzielni Spożywców i Regionalnego Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego w Bełchatowie;
  • Mirosław Olejniczak (od 15 grudnia 2005) – popularyzator sportu i działań na rzecz rozwoju bazy sportowej w Bełchatowie.
  • Daniel Castellani (od listopada 2009) – za jego szczególny wkład w promocję Bełchatowa na arenie ogólnopolskiej i międzynarodowej.
  • Konrad Piechocki (od listopada 2009) – od 2007 r. prezes PGE SKRY Bełchatów - w tym czasie SKRA m.in. niezmiennie utrzymuje tytuł Mistrza Polski, organizuje rozgrywki Final Four, zdobywa klubowe wicemistrzostwo świata; tytuł Honorowego Obywatela Bełchatowa, za szczególny wkład w promocję miasta na arenie ogólnopolskiej i międzynarodowej.
  • Marian Sobutkowski (od 17 czerwca 2010) – trener i wychowawca młodzieży, za działalność na rzecz miasta;
  • Mistrzowie Świata w Piłce Siatkowej Mężczyzn z 2014 roku – trener Stéphane Antiga oraz siatkarze: Krzysztof Ignaczak, Karol Kłos, Mateusz Mika, Marcin Możdżonek, Michał Winiarski, Mariusz Wlazły, Andrzej Wrona, Paweł Zagumny, Paweł Zatorski (od 30 października 2014).
  • Bronisława Hanna Hellwig-Stańczuk (od 29 sierpnia 2013, uroczystość nadania aktu honorowego obywatelstwa odbyła się 7 września 2013) – przedstawicielka rodziny Hellwigów, zasłużonych mieszkańców miasta, za wyjątkowe zasługi, pamięć i kultywowanie dziejów Bełchatowa[47];
  • Franciszek Zochniak (24 października 2013) – żołnierz Armii Krajowej[48];

Miasta partnerskie

Znaki wskazujące na kierunek miast partnerskich Bełchatowa (2009)

Miasto współpracuje z 11 miastami, w tym z jednym w Polsce[49]. W związku z agresją Federacji Rosyjskiej na Ukrainę, która rozpoczęła się 24 lutego 2022 roku, Rada Miejska w Bełchatowie podjęła uchwałę w sprawie zawieszenia współpracy partnerskiej miast Bełchatowa oraz Sowiecka (uchwała nr XLIII/316/22). W ten sposób Bełchatów wyraża wsparcie i solidarność z zaatakowanym narodem ukraińskim[50].

Miasta partnerskie
Miasto Kraj Data podpisania umowy
Aubergenville Francja 16 czerwca 1995
Taurogi Litwa 11 listopada 1997
Myślenice Polska 31 października 2005
Csongrád Węgry 12 października 2008
Alcobaça Portugalia 20 sierpnia 2009[51]
Jużnoukraińsk Ukraina 24 października 2013[52]
Powaska Bystrzyca Słowacja 24 października 2013[52]

Zobacz też

Przypisy

  1. a b GUS Bank danych lokalnych - Ludność 2023 Stan ludności [online], 2024-01-10 [dostęp 2024-01-13] .
  2. Janusz Kurtyka: Tęczyńscy. Studium z dziejów polskiej elity możnowładczej w średniowieczu. Wydawnictwo i Drukarnia „Secesja”, Kraków 1997, s. 89, 617. ISBN 83-86077-83-2
  3. Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, autorzy, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin: Atlas Fontium .
  4. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 18-19.
  5. Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego, z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożona w Biórze Kommissyi Rządowéy Spraw Wewnętrznych i Policyi. T. 1 : A-Ł, Warszawa 1827, s. 14.
  6. Stanisław Rospond, Słownik etymologiczny miast i gmin PRL, Zakład Narodowy im.Ossolińskich Wydawnictwo Wrocław 1984, s. 21
  7. a b Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2013-07-26. ISSN 1505-5507.
  8. Wybory samorządowe 2024. Nowy prezydent Bełchatowa z Konfederacji? Są wyniki [online], Rzeczpospolita [dostęp 2024-04-21]  (pol.).
  9. OlaO. Duda OlaO., Prezydent powołał wiceprezydentów Bełchatowa [online], Oficjalna strona Miasta Bełchatowa, 8 maja 2024 [dostęp 2024-05-13]  (pol.).
  10. OlaO. Duda OlaO., Prezydent powołał wiceprezydentów Bełchatowa [online], Oficjalna strona Miasta Bełchatowa, 8 maja 2024 [dostęp 2024-05-13]  (pol.).
  11. https://belchatow.bip.gov.pl/wladze-miasta/sekretarz-miasta-belchatowa.html
  12. https://belchatow.bip.gov.pl/wladze-miasta/skarbnik-miasta-belchatowa.html
  13. https://belchatow.pl/prezydent-i-radni-zlozyli-slubowania/
  14. Państwowa Komisja Wyborcza: Wybory samorządowe. wybory2002.pkw.gov.pl. [dostęp 2015-10-14].
  15. Geografia wyborcza - Wybory samorządowe - Państwowa Komisja Wyborcza. wybory2006.pkw.gov.pl. [dostęp 2015-10-14].
  16. Wybory Samorządowe 2010 - Geografia wyborcza - Województwo łódzkie - - m. Bełchatów. wybory2010.pkw.gov.pl. [dostęp 2015-10-14].
  17. Państwowa Komisja Wyborcza | Bełchatów. wybory2014.pkw.gov.pl. [dostęp 2015-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-17)].
  18. Wybory samorządowe 2018 [online], wybory2018.pkw.gov.pl [dostęp 2018-11-21] .
  19. Wybory Samorządowe 2024 [online], wybory.gov.pl [dostęp 2024-04-08]  (pol.).
  20. Wybory Samorządowe 2024 [online], wybory.gov.pl [dostęp 2024-04-08]  (pol.).
  21. Wybory Samorządowe 2024 [online], wybory.gov.pl [dostęp 2024-04-08]  (pol.).
  22. Wybory Samorządowe 2024 [online], wybory.gov.pl [dostęp 2024-04-08]  (pol.).
  23. Zaprzysiężenie nowej radnej [online], ebelchatow - portal informacyjny Bełchatowa - aktualności, sport, ogłoszenia, region - informacje - Bełchatów [dostęp 2016-08-27] .
  24. GUS Bank Danych Regionalnych, faktyczne miejsce zamieszkania, stan na 31 XII 2002
  25. Bełchatów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2019-08-27] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  26. a b c NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2008-09-16].
  27. Ogólnopolska Baza Kolejowa. [dostęp 2009-01-15]. (pol.).
  28. Umowa na budowę wschodniej obwodnicy podpisana. belchatow.pl, 2022-10-06. [dostęp 2023-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-11)]. (pol.).
  29. Bezpłatna komunikacja miejska | Mzk Bełchatów [online], www.mzk.belchatow.pl [dostęp 2018-10-16] .
  30. Gdzie działamy? - DS Smith [online], www.dssmith.com [dostęp 2023-08-30]  (pol.).
  31. Humax [online], uk.humaxdigital.com [dostęp 2023-08-30]  (ang.).
  32. SKKP, Członkowie wspierający (Associate members). [dostęp 2008-12-27].
  33. Skra to duma i wizytówka regionu. lodz.gazeta.pl, 3 maja 2009. [dostęp 2010-05-12].
  34. Historia [online], www.biblioteka.belchatow.pl [dostęp 2018-10-16]  (pol.).
  35. Filia nr 1 - Miejskiej i Powiatowej Biblioteki Publicznej w Bełchatowie [online], www.biblioteka.belchatow.pl [dostęp 2018-10-16]  (pol.).
  36. Filia nr 2 - Miejskiej i Powiatowej Biblioteki Publicznej w Bełchatowie [online], www.biblioteka.belchatow.pl [dostęp 2018-10-16]  (pol.).
  37. Filia nr 3 - Miejskiej i Powiatowej Biblioteki Publicznej w Bełchatowie [online], www.biblioteka.belchatow.pl [dostęp 2018-10-16]  (pol.).
  38. Filia nr 4 - Miejskiej i Powiatowej Biblioteki Publicznej w Bełchatowie [online], www.biblioteka.belchatow.pl [dostęp 2018-10-16]  (pol.).
  39. „Wydawnictwa” na stronie MiPBP. [dostęp 2008-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-16)].
  40. Muzeum Regionalne w Bełchatowie – próba bicia rekordu Guinnessa. [dostęp 2009-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-29)].
  41. Koncert Bełchatów Gospel Singers. [dostęp 2008-10-13].
  42. Schola Cantorum Gospel Choir. [dostęp 2008-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-17)].
  43. Festivalinfo.pl: Festiwal Piosenki Żeglarskiej w Bełchatowie. [dostęp 2008-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-01)].
  44. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2018-10-14] .
  45. Bełchatów. Daj się skusić. Folder promocyjny Bełchatowa [brak daty wydania]
  46. Honorowi Obywatele. [w:] www.belchatow.pl [on-line]. Urząd Miasta Bełchatowa. [dostęp 2022-09-12].
  47. Za zasługi dla Bełchatowa. Urząd Miasta Bełchatowa. [dostęp 2013-09-09].
  48. Franciszek Zochniak [online], www.belchatow.pl [dostęp 2020-02-06] .
  49. Miasta partnerskie [online], belchatow.pl [dostęp 2023-04-08] .
  50. TomaszT. Kałużyński TomaszT., Sowieck - Rosja (współpraca zawieszona) [online], belchatow.pl [dostęp 2023-04-08] .
  51. Alcobaça i Bełchatów już razem!. UM Bełchatów (Portal Bełchatów). [dostęp 2009-08-28]. (pol.).
  52. a b Nowe miasta partnerskie Bełchatowa. Magistrat nawiązał kontakt z miastami z Ukrainy i Słowacji. [dostęp 2013-10-25].

Uwagi

  1. W wyborach samorządowych w 2018 roku jako KKW Platforma.Nowoczesna Koalicja Obywatelska.

Linki zewnętrzne

Zobacz multimedia związane z tematem: Bełchatów
  • Oficjalny Portal Miasta
  • Geoportal miasta. 87.199.34.18:10081. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-14)]. (m.in. granice miasta, granice osiedli, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, ortomapy, parki, wody, punkty charakterystyczne powodzi itd.
  • Bełchatów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 99 .
  • p
  • d
  • e
Osiedla i dzielnice Bełchatowa
Części miasta wg TERYT
Osiedla
  • 1 Maja
  • Binków
  • Budowlanych
  • Czapliniec
  • Dobrzelów
  • Dolnośląskie
  • Domiechowice
  • Edwardów
  • Górnik
  • Konopnickiej
  • Kopernika
  • Lipy
  • Ludwików
  • Okrzei
  • Olsztyńskie
  • Przytorze
  • Słoneczne
  • Tysiąclecia
  • Wolność
  • Zamoście
  • Zdzieszulice
  • Żołnierzy POW
Dzielnice

Herb Bełchatowa

  • p
  • d
  • e
Miasta
Gminy miejskie
  • Bełchatów
Gminy miejsko-wiejskie
  • Zelów
Gminy wiejskie
  • Bełchatów
  • Drużbice
  • Kleszczów
  • Kluki
  • Rusiec
  • Szczerców

Herb powiatu bełchatowskiego

  • p
  • d
  • e
Powiat piotrkowski (1867–1975)
Przynależność wojewódzka
  • gubernia piotrkowska (1867–1915)
  • woj. łódzkie (II RP) (1919–1939)
  • woj. łódzkie (1945–1975)
Miasta
Gminy wiejskie
(1867–1954 i 1973–1975)
  • Bełchatówek (do 1954)
  • Bogusławice (do 1953)
  • Brzoza (do 1874)
  • Bujny Szlacheckie (1868–1954)
  • Bukowie (do 1868)
  • Chabielice (do 1954)
  • Drużbice (do 1868)
  • Golesze (do 1954)
  • Gomulin (do 1877)
  • Gorzkowice
  • Grabica
  • Grocholice (1953–54)
  • Kamieńsk
  • Kleszczów (do 1954)
  • Kluki (do 1954)
  • Kociszew (do 1868)
  • Krzyżanów (do 1953)
  • Łęczno (do 1954)
  • Łękawa (do 1953)
  • Łęki Szlacheckie (1950–1954 i od 1973)
  • Łobudzice (do 1868)
  • Mąkolice (do 1868)
  • Moszczenica (od 1973)
  • Mzurki (1953–54)
  • Parzniewice (do 1954)
  • Piotrków Trybunalski (od 1973)
  • Podolin (do 1953)
  • Poniatów (1953–54)
  • Ręczno (do 1950 i od 1973)
  • Rozprza
  • Siomki (1953–54)
  • Srocko (1953–54)
  • Sulejów (?–1927)
  • Sulejów (od 1973)
  • Szydłów (1877–1954)
  • Tomaszów Mazowiecki (od 1973)
  • Uszczyn (do 1953)
  • Wadlew (do 1954)
  • Wola Krzysztoporska (od 1973)
  • Wolbórz (od 1953)
  • Woźniki (1868–1953)
Gromady
(1954–1972)
  • Adamów (1954–58)
  • Baby
  • Bełchatów (1954–1955 )
  • Bińków (1954–1955 )
  • Bogdanów (1954–1972)
  • Boryszów (1954–1961)
  • Bujny Szlacheckie (1954–1955 )
  • Chabielice (1954–1955 )
  • Dobrenice (1954–1957)
  • Domiechowice (1954–1955 )
  • Gałkowice (1954–58)
  • Gazomia Stara (1954–1968)
  • Golesze (1954–1972)
  • Gomulin (1954–1972)
  • Gorzędów (1954–58)
  • Gorzkowice (1954–1972)
  • Grabica (1954–1972)
  • Gręboszew (1954–1955 )
  • Grocholice (1954–1955 )
  • Janów (1954–1955 )
  • Jarosty (1954–1972)
  • Kamień (1954–1955 )
  • Kamieńsk (1954–1972)
  • Kaszewice (1954–1955 )
  • Kącik (1954–1955 )
  • Kleszczów (1954–1955 )
  • Kluki (1954–1955 )
  • Kociszew (1954–1955 )
  • Komorniki (1954–58)
  • Kuznocin (1954–1968)
  • Lubiec (1954–1955 )
  • Lubień (1954–1961)
  • Łęczno (1954–1972)
  • Łękawa (1954–1955 )
  • Łęki Szlacheckie (1954–1972)
  • Łękińsko (1954–1955 )
  • Mierzyn (1954–1968)
  • Milejów (1954–1972)
  • Moszczenica (1954–1972)
  • Niechcice (1954–1972)
  • Parzniewice (1954–1972)
  • Parzno (1954–1955 )
  • Plucice (1954–1957)
  • Polichno (1954–1968)
  • Poniatów (1954–1972)
  • Przygłów (1954–1972)
  • Raków (1954–1959)
  • Ręczno
  • Rękoraj (1954–1957)
  • Rozprza (1954–1972)
  • Ruszczyn (1954–1955 )
  • Siomki (1954–1968)
  • Sobaków (1954–1959)
  • Srocko (1954–1972)
  • Sromutka (1954–1955 )
  • Stobnica (1954–1957)
  • Straszów (1954–1959)
  • Suchcice (1954–1955 )
  • Szydłów (1954–1972)
  • Trzepnica (1954–1972)
  • Wadlew (1954–1955 )
  • Wiaderno (1954–1968)
  • Wola Krzysztoporska (1954–1972)
  • Wolbórz (1954–1972)
  • Woźniki (1954–1968)
  • Żerechowa (1954–1961)
  • Żeronie (1954–1959)
  • p
  • d
  • e
Powiat bełchatowski (1956–1975)
  • Siedziba powiatu – Bełchatów
Przynależność wojewódzka
Miasta (1956–75)
  • Bełchatów ( od 1956)
Gromady
(1956–1972)
  • Bełchatów ( 1956)
  • Bełchatów (1961–72)
  • Bińków ( 1956–61)
  • Bujny Szlacheckie ( 1956–1972)
  • Chabielice ( 1956–1972)
  • Dobrzelów (1956–61)
  • Domiechowice ( 1956–1972)
  • Drużbice (1961–72)
  • Gręboszew ( 1956–61)
  • Grocholice ( 1956–1972)
  • Janów ( 1956–58)
  • Kamień ( 1956–68)
  • Kaszewice ( 1956–1972)
  • Kącik ( 1956–58)
  • Kleszczów ( 1956–1972)
  • Kluki ( 1956–1972)
  • Lubiec ( 1956–61)
  • Łękawa ( 1956–68)
  • Łękińsko ( 1956–1972)
  • Parzno ( 1956–68)
  • Ruszczyn ( 1956–68)
  • Sromutka ( 1956–1972)
  • Suchcice ( 1956–1972)
  • Szczerców ( 1961–72)
  • Wadlew ( 1956–1972)
Gminy wiejskie (1973–1975)
  • Bełchatów
  • Drużbice
  • Grocholice
  • Kleszczów
  • Kluki
  • Szczerców
  • p
  • d
  • e
Miasta zdegradowane reformą carską z 1869–1870

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich; (2) wytłuszczono miasta trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast (wyjątek: miasta połączone na równych prawach, które wytłuszczono); (4) gwiazdki odnoszą się do terytorialnych zmian administracyjnych: (*) – miasto restytuowane połączone z innym miastem (**) – miasto restytuowane włączone do innego miasta (***) – miasto nierestytuowane włączone do innego miasta (****) – miasto nierestytuowane włączone do innej wsi; (5) (#) – miasto zdegradowane w ramach korekty reformy (w 1883 i 1888); (6) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.

Źródła: Ukaz do rządzącego senatu z 1 (13) czerwca 1869, ogłoszony 1 (13 lipca) 1869. Listy miast poddanych do degradacji wydano w 20 postanowieniach między 29 października 1869 a 12 listopada 1870. Weszły one w życie: 13 stycznia 1870, 31 maja 1870, 28 sierpnia 1870, 13 października 1870 oraz 1 lutego 1871 (Stawiski).

  • VIAF: 154846730
  • LCCN: n85330517
  • GND: 4217111-8
  • NKC: ge1082120
  • J9U: 987007560166905171
  • PWN: 3875859
  • Britannica: place/Belchatow
  • SNL: Bełchatów