Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 1951

Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 1951

1926 1952
Dyscyplina	piłka nożna
Turniej	Puchar Polski 1950/1951
Unia Chorzów Gwardia Kraków
2 0
Obiekt	Stadion Wojska Polskiego Warszawa
Data	16 września 1951
Sędzia	Władysław Przybysz

Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 1951 – mecz piłkarski kończący rozgrywki Pucharu Polski 1950/1951 oraz mający na celu wyłonienie triumfatora tych rozgrywek, który został rozegrany 16 września 1951 roku na Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie, pomiędzy Unią Chorzów a Gwardią Kraków. Trofeum po raz 1. wywalczył Unia Chorzów.

Droga do finału

Tło

W finale rozgrywek zmierzyli się ze sobą Unia Chorzów i Gwardia Kraków. Faworytem meczu była Gwardia Kraków, która była wówczas liderem ekstraklasy, natomiast Unia Chorzów zajmowała wówczas 7. miejsce, tym bardziej, że w ostatnich 7 meczach pomiędzy tymi klubami trzykrotnie wygrywała Gwardia Kraków, a cztery mecze zakończyły się remisem^[1]. Zwycięzca meczu otrzyma również tytuł Mistrza Polski^[2].

Mecz

Przebieg meczu

Mecz odbył się 16 września 1951 roku (ostatni dzień Ogólnopolskiej Spartakiady^[3]) o godz. 16:00 na Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie. Sędzia głównym spotkania był Władysław Przybysz. Przez cały mecz przewaga w grze była po stronie Unii Chorzów. W 7. minucie napastnik Unii Chorzów Henryk Alszer pięknym i dalekim strzałem pokonuje bramkarza drużyny przeciwnej Jerzego Jurowicza, otwierając tym samym wynik meczu na 1:0^[4][5][6]. W 32 minucie napastnik Gwardii Kraków Józef Kohut po wspólnej akcji z Zdzisławem Mordarskim oddaje piękny strzał w stronę bramkarza drużyny przeciwnej Edwarda Szymkowiaka, który wykazuje się piękną obroną, przez co jest oklaskiwany przez publiczność^[6].

W 48. minucie zawodnik Gwardii Kraków Zbigniew Jaskowski po przypadkowym zderzeniu z Czesławem Suszczykiem odnosi kontuzje i zostaje zastąpiony przez Rudolfa Patkoló^[6].

W 49. minucie napastnik Unii Chorzów Eugeniusz Kubicki marnuje okazję do zdobycia gola, przestrzeliwując piłkę z kilku zaledwie metrów, natomiast w 61. minucie obrońca Gwardii Kraków Mieczysław Szczurek ostro zatrzymuje napastnika drużyny przeciwnej Gerarda Cieślika, w wyniku czego ten przez dwie minuty zostaje wyłączony z gry, a po powrocie zostaje przywitany przez publiczność z entuzjazmem^[6].

W 83. minucie napastnik Unii Chorzów Eugeniusz Kubicki uwalnia się spod kontroli Jana Wapiennika, po czym celnie podaje do Henryka Alszera, który przedłuża podanie do Jana Przecherki, który strzela w lewy róg bramki, ustalając wynik meczu na 2:0^[6][5].

Szczegóły meczu

16 września 1951 16:00	Unia Chorzów Alszer  7'	2:0 1:0 Raport	Sparta Lwów  83' Przecherka	Stadion Wojska Polskiego, Warszawa Widzów: 35 000[7] Sędzia: Władysław Przybysz (Bydgoszcz)

UNIA CHORZÓW BR Edward Szymkowiak OB Henryk Bartyla OB Jerzy Bomba OB Czesław Suszczyk PO Edward Cebula PO Hubert Jacek NA Jan Przecherka 84' NA Gerard Cieślik NA Henryk Alszer NA Franciszek Tim NA Eugeniusz Kubicki Rezerwowi: NA Jerzy Skorupa 84' Trener: Ryszard Koncewicz

GWARDIA KRAKÓW BR Jerzy Jurowicz OB Mieczysław Dudek OB Stanisław Flanek OB Jan Wapiennik PO Mieczysław Szczurek PO Józef Mamoń NA Zbigniew Kotaba NA Zbigniew Jaskowski 48' NA Józef Kohut NA Mieczysław Gracz NA Zdzisław Mordarski Rezerwowi: NA Rudolf Patkoló 48' Trener: Michał Matyas

Po meczu

Triumfatorem rozgrywek została Unia Chorzów, która równocześnie została mistrzem Polski. Trofeum wręczył przewodniczący GKKF Tadeusz Karuga kapitanowi zwycięskiego klubu, Gerardowi Cieślikowi^[6][5][8].

Przypisy