Francis Hunter

Francis Hunter

Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	28 czerwca 1894 Nowy Jork
Data i miejsce śmierci	2 grudnia 1981 Palm Beach
Gra	praworęczna, jednoręczny backhand
Gra pojedyncza
Roland Garros	QF (1929)
Wimbledon	F (1923)
US Open	F (1928, 1929)
Gra podwójna
Wimbledon	W (1924, 1927)
US Open	W (1927)
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie Reprezentacja  Stany Zjednoczone złoto Paryż 1924 tenis ziemny (gra podwójna)

Francis Townsend Hunter, Frank Hunter (ur. 28 czerwca 1894 w Nowym Jorku, zm. 2 grudnia 1981 w Palm Beach) − amerykański tenisista, zwycięzca mistrzostw USA i Wimbledonu w grze podwójnej, mistrz olimpijski w deblu, reprezentant w Pucharze Davisa.

Kariera tenisowa

Praworęczny woleista, dysponujący również silnym serwisem i forhendem, był jednym z czołowych graczy w latach 20. Kilkakrotnie był bliski singlowego tytułu w imprezach wielkoszlemowych, ale w finale Wimbledonu w 1923 roku przegrał z Billem Johnstonem, w finale mistrzostw USA 1928 roku poniósł porażkę z Henrim Cochetem, a rok później z Williamem Tildenem.

Sukcesy odnosił głównie w grze podwójnej. W 1927 roku, w parze z Williamem Tildenem, pokonał w finale mistrzostw USA Billa Johnstona i Richarda Williamsa. W 1924 roku odniósł triumf w zmaganiach deblowych na Wimbledonie, partnerując Vincentowi Richardsowi. Ponadto deblowe mistrzostwo Wimbledonu zdobył także w 1927 roku z Tildenem.

Hunter miał na koncie dwa zwycięstwa wimbledońskie w grze mieszanej, w 1927 roku z Elizabeth Ryan i w 1929 roku z Helen Wills. W parze z Helen Wills dwa razy przegrywał mikstowe finały mistrzostw Francji, w 1928 i 1929 roku.

Wystąpił w trzech edycjach Pucharu Davisa − w 1927, 1928 i 1929 roku. W 1927 Amerykanie wystąpili od razu w finale (przeciwko Francuzom – „Czterem Muszkieterom Tenisa”) jako obrońcy trofeum, a Hunter pojawił się na korcie w deblu, partnerując Tildenowi. Zdobyty punkt deblowy, po zwycięstwie nad Jacques’em Brugnonem i Jeanem Borotrą, dał reprezentacji amerykańskiej prowadzenie 2:1, ale ostatecznie nie wystarczył do obrony Pucharu. W 1928 Hunter w finale również wystąpił w deblu, także z Tildenem, przegrywając z Henrim Cochetem i Jeanem Borotrą, a w 1929 grał jedynie we wcześniejszych rundach. Łączny bilans występów Huntera w Pucharze Davisa to 3 wygrane i 1 porażka w singlu, 1 wygrana i 1 porażka w deblu.

W 1924 roku Hunter w parze z Vincentem Richardsem zdobył złoty medal podczas igrzysk olimpijskich w Paryżu w grze podwójnej. W finale Amerykanie pokonali Francuzów Jacques’a Brugnona i Henriego Cocheta 4:6, 6:2, 6:3, 2:6, 6:3.

Hunter pięciokrotnie znalazł się w czołowej dziesiątce rankingu amerykańskiego między 1922 a 1929 rokiem, w tym jako wicelider w 1927, 1928 i 1929, a także trzy razy w czołowej dziesiątce nieoficjalnego rankingu światowego, w 1928 roku na 4. miejscu. Poza najbardziej prestiżowymi mistrzostwami USA na kortach trawiastych, dwa razy wygrywał halowe mistrzostwa w singlu i trzy razy w deblu. W finałach singlowych pokonał w 1922 roku Franka Andersona, w 1930 roku Juliusa Seligsona, ponadto w 1923 i 1924 przegrywał finały z Richardsem, a w 1929 z Borotrą. Tytuły deblowe w halowych mistrzostwach USA zdobył w 1923 i 1924 z Richardsem oraz w 1929 roku z Tildenem.

W 1931 roku Hunter został jednym z pierwszych tenisistów zawodowych, po Richardsie i Tildenie. Odbył serię pokazowych spotkań z Tildenem i Karelem Koželuhem, w 1933 roku przegrał w finale mistrzostw USA profesjonalistów z Richardsem. W 1937 roku został promotorem tenisa zawodowego i zasłynął podpisaniem kontraktu z Brytyjczykiem Fredem Perrym.

W 1961 roku nazwisko Huntera wpisano do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.

Finały w turniejach wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (0–3)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	1923	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Bill Johnston	0:6, 3:6, 1:6
Finalista	2.	1928	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	Henri Cochet	6:4, 4:6, 6:3, 5:7, 3:6
Finalista	3.	1929	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	William Tilden	6:3, 3:6, 6:4, 2:6, 4:6

Gra podwójna (3–0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1924	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Vincent Richards	Watson Washburn Richard N. Williams	6:3, 3:6, 8:10, 8:6, 6:3
Zwycięzca	2.	1927	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	William Tilden	Jacques Brugnon Henri Cochet	1:6, 4:6, 8:6, 6:3, 6:4
Zwycięzca	3.	1927	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	William Tilden	Bill Johnston Richard N. Williams	10:8, 6:3, 6:3

Gra mieszana (2–2)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1927	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Elizabeth Ryan	Kathleen Godfree Leslie Godfree	8:6, 6:0
Finalista	1.	1928	French Championships, Paryż	Ceglana	Helen Wills	Eileen Bennett Henri Cochet	6:3, 3:6, 3:6
Finalista	2.	1929	French Championships, Paryż	Ceglana	Helen Wills	Eileen Bennett Henri Cochet	3:6, 2:6
Zwycięzca	2.	1929	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Helen Wills	Joan Fry Ian Collins	6:1, 6:4

Bibliografia

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-20]  (ang.).
• Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
• Martin Hedges, The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978
• Profil na stronie International Tennis Hall of Fame