Linia kolejowa nr 369

Linia kolejowa nr 369

Mieszków – Śrem
Dane podstawowe
Zarządca	PKP PLK
Numer linii	369
Długość	33,448[1] km
Rozstaw szyn	1435 mm
Sieć trakcyjna	brak
Prędkość maksymalna	10[2] km/h
Przebieg Legenda eksploatowana / istniejąca   zlikwidowana / rozebrana lub planowana kolej metro lub kolej lekka stacja kolejowa/stacja metra przystanek stacja bez ruchu pasażerskiego ładownia, posterunek ruchu itp przystanek częściowo używany koniec linii odcinek odcinek w tunelu odcinek na estakadzie wiadukt most tunel pod wodą zmiana kilometrażu granica państwowa / inna mijanka przejazd kolejowo-drogowy przeprawa promowa     odcinek zelektryfikowany   272 ↑ Poznań Główny Mieszków 0,485 141,457 272 ← Kluczbork 6,361 Panienka 10,218 Chwałkowo Kościelne 15,992 Książ Wielkopolski 19,109 Konarskie 24,800 Wieszczyczyn 28,984 Pysząca 30,581 Grzymsław 31,934 Śrem Odlewnia 33,917 Śrem 33,933 Koniec linii 39,015 Manieczki 42,943 Grabianowo 46,850 Szołdry 49,198 Borowo 271 ← Wrocław Główny 53,530 Czempiń 271 ↓ Poznań Główny
Multimedia w Wikimedia Commons

Linia kolejowa nr 369 – jednotorowa, niezelektryfikowana linia kolejowa znaczenia miejscowego łącząca stację Mieszków ze stacją Śrem^[1].

Pierwotnie linia docierała do stacji Czempiń i miała długość 53,530 km.

Historia

Decyzję o budowie odcinka łączącego Śrem z obecną linią kolejową nr 271 Wrocław – Poznań wydały władze pruskie w 1880 roku. Koncesję na budowę 20-kilometrowego odcinka do Czempinia uzyskało Towarzystwo Kolei Górnośląskiej, a prace rozpoczęto w 1884r. 15 października 1885 r. otwarto odcinek Śrem – Czempiń. Ze względu na przyległość torów do drogi, by nie powodować zagrożenia w ruchu drogowym, w projekcie założono prędkość pociągu wynoszącą 20–30 km/h (torowisko poprowadzono wzdłuż obecnej drogi wojewódzkiej 310 w taki sposób, że skrajnia niemal styka się z krawędzią drogi). W 1906 r. linia została przedłużona przez Książ Wielkopolski do Mieszkowa. Po wojnie w 1945 r. linia służyła jako zaopatrzenie dla Poznania. W okresie tym przez Śrem przejeżdżały także pociągi dalekobieżne, zastąpione później normalnymi pociągami osobowymi^[3]. W 1995 r., ze względu na nieopłacalność eksploatacji spowodowaną przede wszystkim brakiem zainteresowania podróżnych z powodu bardzo długiego czas przejazdu (dojazd do Śremu samochodem zajmował mniej czasu), zawieszono ruch pasażerski na całej długości linii. W 2005 r. właściciele prywatnej fabryki mebli w Psarskiem wybudowali bocznicę przy zakładzie, co doprowadziło do wznowienia ruchu towarowego na odcinku Czempiń – Śrem^[4]. Obecnie^[kiedy?] prowadzone są przewozy do odlewni żeliwa i elektrociepłowni w Śremie^[5]. Pociąg kursuje z częstotliwością raz na 1-2 miesiące^{[potrzebny przypis]}. Odcinek Śrem – Mieszków jest nieczynny^[2] i nieprzejezdny^[6].

W 2020 linia przeszła do drugiego etapu oceny w ramach programu rządowego Kolej+, w ramach którego nastąpić ma jej rewitalizacja na odcinku 21,6 km kosztem 313 milionów złotych^[7].

20 kwietnia 2022 oficjalnie ogłoszono listę linii zakwalifikowanych do programu rządowego Kolej +^[8]. 27 stycznia 2023 roku doszło do podpisania umowy między PKP PLK a urzędem marszałkowskim województwa wielkopolskiego na realizację zadania z programu Kolej +, mającego na celu modernizację i elektryfikację linii^[9]. Dnia 29 sierpnia roku zawarto umowę z Mosty Katowice & Arcadis za kwotę około 9,7 mln zł na przeprowadzenie rewitalizacji linii^[10][11].

Przypisy